De Mahabharata is het langste epos in de wereldliteratuur. De Mahabharata gaat over de strijd om de troon van India. Er is sprake van een conflict tussen twee takken van de Bharata familie, de Kaurava’s en de Pandava’s. De koning Pandoe had 5 zonen, de Pandava’s geheten. Dhritarastra, de broer van koning Pandoe, had 100 zonen. Koning Pandoe stierf jong en zijn broer Dhritarastra werd regent. Bhisma, de grootvader van deze koninklijke familie adopteerde de Pandava’s en leidde hen op tot uitstekende krijgers en staatslieden om zo over hun koninkrijk te regeren.

Dhritarastra wilde echter dat zijn zoons het koninkrijk zouden erven. Zo ontstond rivaliteit tussen de Pandava’s en de Kaurava’s. Deze rivaliteit werd van kwaad tot erger. Tijdens het gokken werden de Pandava’s verslagen doordat er vals werd gespeeld en de Pandava’s moesten in ballingschap gedurende 12 jaar.

Toen de Pandava’s na 12 jaar terugkeerden en hun koninkrijk terugvroegen werd dit geweigerd. Alle koningshuizen werden hierbij betrokkenen en een ieder moest partij kiezen. Bhisma koos de kant van de Kaurava’s hoewel zijn hart bij de Pandava’s lag. De legers van Krishna vochten ook mee met de Kaurava’s.

Krishna was een grote vriend van de Pandava’s en probeerde steeds weer op vreedzame wijze een oplossing te vinden voor de twist. Toen de strijd uiteindelijk begon wilde Krishna zelf niet deelnemen aan de strijd. Zijn vriendschap met Arjun ging zover dat hij wel de strijdwagen van Arjun wilde mennen.

Arjun raakte vertwijfeld toen hij zag dat hij zoveel dierbaren moest doden. Krishna gaf hem hulp door hem zijn onsterfelijke leringen, de Bhagavad Gita, te geven.

De strijd duurde 18 dagen en velen stierven waaronder Bhisma en de 100 zonen van Dhritarastra. De Pandava’s waren vrijwel de enigen die overbleven. Zij werden uiteindelijk heersers over hun koninkrijk. Aan het eind van hun leven trokken zij de Himalaya in om zich op de dood voor te bereiden. Zij kwamen in het Paradijs waar zij werden verenigd met hun neven. De vijandschap was voorbij.